Monda – Gibraltar

Vanmorgen nog even een snelle douche en de boel weer ingepakt. Vandaag willen we afreizen naar Algeciras om daar uit te vinden hoe het nu precies is om een hond mee te nemen naar Marokko. Tjaart heeft een camping in de buurt van Algeciras gevonden, maar daar mogen helaas geen honden op. Dan maar direct door naar de haven rijden.

Bij het douanekantoor gevraagd hoe het nu allemaal zit. Na een half uurtje zijn we heel wat wijzer geworden. Maandag eerst naar een dierenarts, daarna naar de haven om een kaartje te kopen en dan zal het best wel goed komen. Even buiten het douane gebied zet Tjaart de auto met een sierlijke draai op een parkeerplaats die alleen voor eigen gebruik is. Het ruikt er heerlijk naar gebakken verse vis. Tjaart besluit om wat informatie bij de plaatselijke bewoners te vragen omtrent een dierenarts en eventuele kampeerplekken. Zodra hij uit het gezichtsveld verdwenen is komt de Spaanse politie aan rijden. Het eerste wat door mij heen gaat is dat het vast een bekeuring gaat worden, maar nee de heren gaan ook het visrestaurant binnen. Dan komt Tjaart weer naar buiten en zegt dat hij een praatje heeft gemaakt met de politie en dat we nu eerst ook maar een hapje gaan eten.

Binnen is het er druk en Spaans-gezellig. Op het advies van de ober hebben we een salade, een tortilla…… (wat later garnalen bleken te zijn) en wat gebakken visjes genomen. We laten ons de maaltijd goed smaken. Inmiddels heeft Tjaart op zijn telefoon een camper plekje in een haven niet al te ver van de veerpont gevonden. Het blijkt een camperplaats aan een haven te zijn. Bewaakt en wel. We rijden daar heen en sluiten aan in de rij van vele campers met aan de ene kant het uitzicht op de jachthaven en aan de andere kant het uitzicht op de Rots van Gibraltar.

Het weer is goed en we drinken buiten nog een glaasje, totdat het zonnetje weg gaat.